Zakład Rehabilitacji i Masażu REHAM Waldemar Gmerek powstał w końcu lutego 1989 roku w Wolsztynie. Dnia 01.03.1989 roku został wpisany do ewidencji działalności gospodarczej przez Burmistrza miasta Wolsztyna i w tym dniu zaczął oficjalnie swoją działalność. Pierwszy etap pracy zakładu, to zabiegi rehabilitacji i masażu wykonywane w domach pacjentów.
W okresie zmian w polskiej służbie zdrowia pod koniec roku 1999 zakład rehabilitacji rozpoczął swoją działalność stacjonarną w budynku Zespołu Szkół Specjalnych przy ul. 5 Stycznia 14 w Wolsztynie. Od sierpnia 2016 r. zakład zmienił swoją siedzibę. Obecnie przyjmuje pacjentów w budynku Pasażu Ruelle 12 mieszczącym się przy ulicy 5 Stycznia 12. Pod koniec 1999 roku właściciel firmy złożył ofertę współpracy z Wielkopolską Kasą Chorych w Poznaniu i po podpisaniu kontraktu na działalność rehabilitacyjną w dniu 01.01.2000 r. zakład zaczął przyjmować pacjentów z refundacji Kasy Chorych. Od roku 2000 do dnia dzisiejszego kontynuowana jest współpraca najpierw z Kasą Chorych, a następnie z Narodowym Funduszem Zdrowia.
W chwili obecnej w Zakładzie Rehabilitacji i Masażu pracuje z pacjentami pięciu fizjoterapeutów z tytułem magistra oraz jeden technik masażu (a właściwie techniczka). Przyjmujemy pacjentów w trzech przestronnych klimatyzowanych pomieszczeniach przeznaczonych na Fizjoterapie, Kinezyterapie i Masaż z wyizolowanym pomieszczeniem Hydroterapii.
W gabinetach wykonywane są w pełnych zakresach zabiegi fizjoterapii i masażu. Wykonujemy też zabiegi hydroterapii w formie masaży wirowych kończyn i kręgosłupa.
Zapraszamy !
- galwanizacja
Galwanizacja to jeden z zabiegów elektroterapii z wykorzystaniem prądu stałego. W wyniku jego działania dochodzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych, co wspomaga procesy regeneracyjne w tkankach – następuje ich przekrwienie, a w rezultacie lepsze ich odżywienie. Poza tym zabieg galwanizacji działa również przeciwzapalnie, ale przede wszystkim skutecznie uśmierza ból.
wskazania
Zabiegi galwanizacji zaleca się pacjentom cierpiącym na bóle, napięcie i przeciążenie mięśni, zapalenia związane z układem nerwowym, porażenie nerwu twarzowego, nerwobóle, stany po urazach, które obejmują np. trudno wchłaniające się krwiaki, czy obrzęki, powikłania po złamaniach (przyspiesza zrost kostny), zaburzenia krążenia obwodowego oraz w chorobie zwyrodnieniowej stawów, zwłaszcza gdy schorzeniu towarzyszy przewlekły ból.
przeciwwskazania
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do zabiegów galwanizacji są infekcje, zwłaszcza gdy przebiegają one z gorączką oraz ostre stany zapalne skóry (np. owrzodzenia) czy tkanek w miejscach, gdzie nakładane są elektrody. Galwanizacji nie można też wykonywać, gdy pacjent choruje na nowotwór, ma zaburzenia czucia, jest podatny na zakrzepy (np. zakrzepowe zapalenie żył) i zatory. Przeciwwskazaniem jest też ciąża oraz wczepione urządzenia elektroniczne (np. rozrusznik serca), czy metalowe elementy (np. endoprotezy, jeśli prąd miałyby przepływać przez to miejsce).
- jonoforeza
Jonoforeza jest to zabieg fizykoterapeutyczny. Zalicza się do działu elektrolecznictwa. Polega na wprowadzeniu leku przez nieuszkodzoną skórę za pomocą prądu galwanicznego. Leczenie tym sposobem ma działanie miejscowe. Do zalet tego zabiegu należy przede wszystkim fakt, ze lek jest wprowadzany dokładnie tam, gdzie jest potrzebny jednocześnie nie obciążając układu pokarmowego i wątroby. Niestety nie każdy farmaceutyk może być podawany tym sposobem. Do jonoforezy stosowane są wyłącznie leki, które podlegają dysocjacji elektrolitycznej (rozpad substancji czynnej leku na jony – o ładunku dodatnim, kationy i ujemnym, aniony – pod wpływem przyłożonego prądu elektrycznego). Następnie jony transportowane są przez skórę do tkanek głębiej położonych wraz z prądem elektrycznym. Prawidłowo wykonana jonoforeza jest całkowicie bezpieczna. Zabieg jest wykonywany na zlecenie lekarza, a pacjent dodatkowo otrzymuje receptę na lek niezbędny do przeprowadzenia zabiegu.
Wskazania
Do najważniejszych wskazań należą:
Przeciwwskazania
Główne przeciwwskazania do jonoforezy to:
- prądy diadynamiczne
Prądy diadynamiczne (nazywane inaczej diadynamikiem lub DD) zalicza się do fizykoterapii, a dokładniej do działu elektrolecznictwa. Należą do grupy prądów małej częstotliwości (0-1000 Hz). Składają się z serii powtarzalnych impulsów wywołujących określone reakcje mięśni i nerwów. Prądy impulsowe są wynikiem odpowiednio przerywanego prądu stałego. DD składa się z komponenty galwanicznej o małym natężeniu, na którą nałożony jest prąd faradyczny (zmienny). Dzięki temu moc impulsu nie spada do zera, ale zatrzymuje się na wartości prądu stałego. Mianem prądów diadynamicznych określa się 6 prądów o różnych parametrach, które użyte w odpowiedniej kombinacji pozwalają na osiągnięcie pożądanego efektu terapeutycznego. Są to: MF, DF, CP, LP, RS, MM.
Działanie zabiegu na organizm
Działanie prądów diadynamicznych uzależnione jest od kombinacji prądów, jaka zostanie wykorzystana. Głównie mówi się o przeciwbólowym działaniu tych prądów. Rezultat osiągany jest szybko i charakteryzuje się długotrwałym efektem. Diadynamik powoduje miejscowe zwiększenie ukrwienia. Sprawia to, że tkanki są lepiej dotlenione i odżywione, a zbędne produkty przemiany materii szybciej usuwane. Zwiększenie przepływu krwi wpływa na szybsze wchłanianie świeżych krwiaków, obrzęków i wysięków. Pozwala to na efektywne zmniejszenie odczynów zapalnych. Dzięki wykorzystaniu odpowiedniej kombinacji prądów diadynamicznych możliwe jest uzyskanie zwiększenia lub zmniejszenia napięcia mięśni w danym miejscu.
Przy stosowaniu prądów diadynamicznych pojedynczo obserwuje się następujące działanie, np.:
Zastosowanie kombinacji kilku prądów diadynamicznych przynosi następujące efekty, np.:
Wskazania
Do najważniejszych wskazań do stosowania prądów diadynamicznych należą:
Przeciwwskazania
Główne przeciwwskazania do stosowania prądów diadynamicznych to:
- prądy interferencyjne
Prądy interferencyjne (inaczej prądy Nemeca) należą do zabiegów fizykalnych, zaliczanych do działu elektrolecznictwa. Zaletą prądów średniej częstotliwości jest fakt, iż działają one wewnątrz tkanek, a nie bezpośrednio pod elektrodami. Sprawia to, że zabieg jest bezpieczniejszy dla pacjenta niż te z wykorzystaniem np. prądu stałego. Jest on przepisywany na zlecenie lekarza lub fizjoterapeuty.
Działanie biologiczne prądów interferencyjnych
Ze względu na wypadkową częstotliwość prądów interferencyjnych (0-200 Hz), mają one podobne działanie do prądów małej częstotliwości. Jednak dzięki temu, że wnikają one głębiej do tkanek możliwe jest osiągnięcie lepszych efektów terapeutycznych. Warto pamiętać, że prądy średniej częstotliwości nie wywołują silniejszych wrażeń czuciowych, co umożliwia bezpieczne zastosowanie większego ich natężenia. Prądy interferencyjne przede wszystkim działają przeciwbólowo. Wiąże się to ze zmniejszeniem napięcia mięśni, a także wzrostem ukrwienia leczonej okolicy ciała. Dzięki temu tkanki są lepiej dotlenione i odżywione, a zbędne produkty przemiany materii szybko usuwane. Jednocześnie prądy Nemeca przyczyniają się do resorpcji (wchłaniania) obrzęków. Prądy interferencyjne przyspieszają procesy regeneracyjne, wspomagając m.in. regeneracji uszkodzonych nerwów obwodowych. Efekt wibracji osiągany poprzez zastosowanie dużych częstotliwości obwodów elektrycznych przyczynia się do odprężenia organizmu oraz poprawy samopoczucia. Warto zaznaczyć, że nagłe przerwanie przepływu prądu nie powoduje nieprzyjemnych odczuć.
Wskazania
Główne wskazania do stosowania prądów interferencyjnych to:
Przeciwwskazania
Jako główne przeciwwskazania wymienia się:
- prądy TENS
Prądy TENS to inaczej przezskórna elektryczna stymulacja nerwów. Zabieg ten zaliczany jest do fizykoterapii, a dokładniej do elektrolecznictwa. Prądy TENS stosowane są głównie w terapii przeciwbólowej. Ich działanie polega na hamowaniu docierania bodźców bólowych do mózgu. Terapia nie prowadzi jednak do wyleczenia przyczyny występowania bolesności, a jedynie do złagodzenia objawów. Prądy TENS dzielą się na kilka rodzajów w zależności od zastosowanych parametrów. Zabieg daje bardzo szybkie efekty przeciwbólowe, zarówno w stanie ostrym, jak i w przypadku bólu przewlekłego.
Działanie prądów TENS
Prądy TENS stosowane są wyłącznie do terapii przeciwbólowych. W niektórych przypadkach z powodzeniem można nimi zastąpić lub ograniczyć przyjmowanie leków przeciwbólowych. Wykorzystywane są tylko do leczenia objawowego. Oznacza to, że nie wpływają na leczenie przyczyny, która wywołuje ból. W przypadku prądów TENS mówi się o tzw. teorii bramkowania bólu. Zakłada ona, że impuls zanim dotrze do mózgu musi przejść przez rogi tylne rdzenia kręgowego.W przypadku, gdy w tym miejscu spotkają się dwa impulsy do mózgu dociera tylko ten silniejszy. Prądy TENS wywołują wyraźne impulsy czuciowe, które hamują docieranie do mózgu impulsów bólowych z tego samego miejsca. Dodatkowo wywołują wydzielanie endorfin (hormonu szczęścia), które wykazują działanie przeciwbólowe.
Wskazania
Główne wskazania do stosowania prądów TENS to zarówno ostre, jak i przewlekłe zespoły bólowe, a mianowicie:
Przeciwwskazania
Jako główne przeciwwskazania wymienia się:
- prądy Traberta
Prądy Träberta są skuteczne u pacjentów przede wszystkim cierpiących na zmiany zwyrodnieniowe stawów, bóle kręgosłupa i mięśni, nerwobóle, zaburzenia krążenia obwodowego, w tym zespoły niedokrwienne kończyn, ale też stany pourazowe narządu ruchu. Są szczególnie polecane w przypadku, gdy zależy nam na szybkim działaniu przeciwbólowym.
Prądy Träberta to zabieg elektroleczniczy, nazywany inaczej masażem bodźcowym. Zasada działania prądów Träberta wygląda następująco: przepływ odbywa się w jednym kierunku, impulsy są prostokątne o czasie trwania 2 milisekund, po czym następuje 5-milisekundowa przerwa. Częstotliwość prądu wynosi natomiast 143 Hz.
Wpływają na struktury układu nerwowego, poprawiając ukrwienie i odżywienie tkanek. Jednocześnie to właśnie częstotliwość prądu wprowadza mięśnie w wibracje, zmniejszając w ten sposób ich napięcie i rozluźniając je. Czas trwania zabiegu dobiera się jednostkowo do osoby poddawanej rehabilitacji i może wynosić ok. 8-15 minut. Tak samo indywidualnie dopasowuje się natężenie prądu w zależności od odczuć pacjenta. Charakterystyczne jest to, że z czasem, przy kolejnych zabiegach zwiększa się tolerancja na działanie prądu, dlatego powinno się zwiększać jego natężenie. Oczywiście z wyczuciem, gdyż zbyt duże wywołuje jedynie skurcz mięśni, zamiast powodować ich drżenie.
Prądy Träberta są bardzo skuteczne, pacjenci czasem już po pierwszym zabiegu odczuwają poprawę stanu zdrowia. Zaleca się jednak przyjęcie całej serii, czyli zazwyczaj jest to 6-8 zabiegów, które wykonuje się codziennie.
Stosowanie prądów Träberta przynosi najlepsze rezultaty w przypadku:
Jak przy większości zabiegów z użyciem prądów przeciwwskazaniem do stosowania prądów Träberta są:
- elektrostymulacja
Elektrostymulacja jest jednym z zabiegów działu elektroterapii. Jak wskazuje nazwa, jej istotą jest stymulowanie, czyli pobudzanie mięśni za pomocą energii elektrycznej. Zadaniem zabiegu jest utrzymanie zdolności odnerwionego mięśnia do skurczu, zapobieganie zanikom mięśniowym a także przywracanie siły i rozbudowa masy mięśnia. Tkanka mięśniowa, której podstawową jednostką budowy jest sarkomer, składa się z włókien aktynowych i miozynowych. W momencie skurczu włókna te niejako wsuwają się między siebie, przez co dochodzi do skrócenia mięśnia, czyli właśnie do skurczu. Aby mięsień funkcjonował prawidłowo, był silny i sprężysty musi pracować. Niekiedy jednak ten proces jest utrudniony z powodu unieruchomienia pacjenta, czy uszkodzenia nerwów odpowiedzialnych za przewodzenie impulsów aktywujących dany mięsień.
Zabieg można zastosować zarówno na mięśnie szkieletowe jak i gładkie. Stymulacja układów mięśniowych za pomocą impulsu prądowego jest stosowana głównie w przypadku, gdy niepracujący mięsień, na przykład podczas unieruchomienia kończyny, zanika i traci siłę, oraz przy odnerwieniu. Czyli w sytuacji, gdy przewodnictwo nerwowych impulsów z mózgu do tkanki mięśniowej jest zaburzone, na przykład przy uszkodzeniu nerwu w czasie urazu, czy przy infekcji.
Zabieg elektrostymulacji wykonuje się umieszczając na skórze pacjenta elektrody. Ich rozmieszczenie zależne jest od tego, jaki mięsień ma być pobudzany, oraz jaką metodą zabieg będzie wykonany. W metodzie jednobiegunowej elektroda czynna jest mniejsza (anoda) i umieszcza się ją w miejscu wnikania nerwu do mięśnia, lub tam, gdzie nerw leży najbliżej skóry. Elektrodę bierną, która jest większa (katoda) kładzie się dystalnie w pewnej odległości. W metodzie dwubiegunowej stosuje się elektrody takiej samej wielkości i umieszcza się je w miejscu, gdzie ścięgno mięśnia przechodzi w brzusiec. Do odnerwionych mięśni stosuje się z reguły prąd o impulsach trójkątnych, mięśnie osłabione traktuje się impulsami prostokątnymi.
Podczas samego zabiegu pacjent może odczuwać ból, jednak zawsze należy starać się dobrać parametry tak, by widoczny skurcz mięśnia osiągnąć przy jak najmniejszych dolegliwościach chorego. Inne odczucia towarzyszące to ukłucia i mrowienie, charakterystyczne dla zabiegów z zakresu elektroterapii.
Wskazania
Wskazania do terapii elektrostymulacją to przede wszystkim zaniki i osłabienie mięśni. Głównie po unieruchomieniu kończyn, ale także w sytuacjach długotrwałego ograniczenia aktywności ruchowej pacjenta, przy różnego rodzaju chorobach. Zabieg wykonuje się też u osób z porażeniami i niedowładami mięśni spowodowanymi urazami, infekcjami czy nowotworami. Warto też wspomnieć o wykorzystaniu omawianej metody w kosmetologii. Pobudzanie mięśni i poprawa ukrwienia podczas zabiegu mogą zmniejszyć problem z cellulitem.
Przeciwwskazania
Są jednak sytuacje w których mimo wskazań zabiegu wykonać nie wolno. W grupie takich pacjentów są osoby z rozrusznikiem serca, czy padaczką. Zabroniona jest stymulacja okolic brzucha u kobiet w ciąży. Aktywna choroba nowotworowa to absolutne przeciwwskazanie do zabiegów z zakresu elektroterapii. Również w okolicach zakażeń bakteryjnych, czy przy uszkodzeniu skóry w miejscu zabiegowym zabieg nie może zostać wykonany. Szczególną ostrożność należy zachować u chorych z niewydolnością krążenia.
Mimo wprowadzenia w powiecie wolsztyńskim od dnia 10. 10. 2020 r. strefy czerwonej zagrożenia koronawirusem, Zakład Rehabilitacji i Masażu REHAM przyjmuje pacjentów na normalnych zasadach i we wcześniej ustalonych terminach.
W gabinecie w pełni przestrzegane są zasady sanitarne mające na celu zapobieganiu szerzenia się zakażeń SARS-CoV-2, co zostało potwierdzone w czasie kontroli Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Wolsztynie dnia 14.09. 2020 r.
Dokładamy szczególnych starań, aby pacjenci przyjmowani w gabinecie czuli się bezpieczni.
Jednocześnie prosimy o przestrzeganie ustalonych zasad bezpieczeństwa, utrzymywanie bezpiecznej odległości, noszenie w trakcie pobytu w gabinecie maseczki oraz dezynfekcję rąk przed wejściem do pomieszczeń Zakładu Rehabilitacji.
W końcu się doczekaliśmy!!
Od poniedziałku 04.05.2020 r. wznawiamy działalność!!
Oczywiście musimy zapewnić pełne bezpieczeństwo zarówno nasze jak i pacjentów, więc musimy przeorganizować zasady przyjęć.
Dlatego proszę o kontakt pacjentów zapisanych na poniedziałek, jak i tych którzy ze względu na sytuację nie rozpoczęli zabiegów a ich termin już minął.
